XChange 21 – januari 2022

De dochters van de papa’s.

War for talent, gelijke kansen, seksueel overschrijdend gedrag. Mijn social media en mailbox werden in de 4 jaar waarin X² meer en meer vorm kreeg, nog nooit zo zwaar overladen met berichten, verwijzingen en de vraag: Wivina, heb je dit gezien?

Aanvankelijk vielen die berichten alleen mij op. Waarschijnlijk omdat ik een bewuste keuze hebt gemaakt met X² om hiermee aan de slag te gaan. Maar tegenwoordig moet je wel van Mars komen (of was het Venus), wanneer je er niet op één of andere manier mee wordt geconfronteerd.

Nu Ursula von der Leyen en Emmanuel Macron zich Europees uitspreken dat er werk moet worden gemaakt van verandering om vrouwen alle kansen te geven om door te groeien in hun carrièrewensen, gaan we misschien eindelijk wat meer schot in de zaak krijgen.
Een gigantische uitdaging, want het contrast tussen Oost- en West-Europa is zo ontzettend groot dat je gaat duizelen van de cijfers.

Nochtans wordt rapport na rapport verwezen naar economische groei, een sterke aanpak rond klimaatinnovatie en betere werkomstandigheden wanneer vrouwen een gelijkwaardig deel uitmaken van bedrijven, organisaties en openbare besturen.

Het voelt aan als De Schreeuw van Munch (voor ons het OMG-effect) wanneer we voor de zoveelste keer uitleggen dat inzicht in verandering een kwestie is van te beginnen bij de basis. Gelijke kansen creëren begint bij het geslacht. Hoe je als gender in de wereld staat,
welke geloofsovertuiging je ook hebt, of in welk land je roots ook liggen, we komen allemaal naakt deze wereld binnen.

En toch slagen we er niet in om elkaar ‘naakt’ te zien. We oordelen op basis van wat ons wordt voorgeschoteld door onze omgeving, door de manier waarop we omgaan met sociale verwachtingen en we blijven roeren in datzelfde potje omdat we angstig staan tegenover verandering.

De Schreeuw van vrouwen wordt zo sterk, dat mannen zichzelf in vraag stellen.
Maar ook zij hebben dochters waarvan ze willen dat hun schoonheid niet belaagd wordt, of door derden gezien wordt als het opstapje in hun carrière. Ook die papa’s willen een faire behandeling in de beoordeling van hun dochters’ talenten. En meer en meer horen we bij X² verhalen dat ook zij deel willen uitmaken van het zien opgroeien van hun kinderen.
Een Schreeuw die we niet in de kiem mogen smoren.

Zoals we op dit moment seksueel overschrijdend gedrag alle, beslist wel nodige, aandacht geven om verandering te brengen, zo dienen we ook te werken aan verhalen van papa’s die beseffen dat zij dochters hebben en niet lijdzaam willen toezien hoe zij geen gelijke kansen zouden krijgen enkel omdat ze als meisje naakt de wereld binnenkwamen.
En wanneer we als maatschappij écht naar hun verhalen willen luisteren, zal de stap naar (gender)gelijkwaardigheid met rasse schreden meer vorm krijgen.