Papa’s op de werkvloer: Rik Vera

Een drukke carrière combineren met een gezin: het is geen simpele opgave. Clichématig moeten vrouwen vaak uitleggen hoe zij dit combineren. Wij draaien dat patroon om en stellen de vraag aan de papa’s op de werkvloer. Rik Vera, keynotespreker, auteur en adviseur, vertelt over zijn ervaringen.

“Ik gaf tijdens mijn leven al heel wat interviews en ik moet zeggen: nooit eerder vroeg iemand mij hoe ik mijn carrière combineerde met mijn gezin”, begint Rik Vera. “Dat zegt veel over hoe we naar mannelijke en vrouwelijke ondernemers kijken. Die vraag nu krijgen en moeten beantwoorden, is behoorlijk confronterend. Je wil natuurlijk graag zeggen dat je een mooie balans hebt gevonden. Maar als ik terugblik, had ik dat allesbehalve.”

“Ik heb twee dochters die ondertussen volwassen zijn en hun eigen leven leiden. Toen ik deze vraag voorgeschoteld kreeg, heb ik hen gevraagd hoe zij mijn druk leven ervaren hebben als kind. Het is toch een opluchting dat zij niet echt hebben gemerkt dat ik vaak buitenshuis was voor mijn werk. Ik was vrij vaak weg, maar ik probeerde er wel voor de volle 100% te zijn als ik thuis was. De uren die ik per dag thuis was, kon ik echt fulltime papa zijn.”

Hoe Rik Vera tijd stal

“Ik was bijvoorbeeld de voorleespapa en ben blij dat ik dat altijd gedaan heb. Een kwartiertje of half uurtje samen lezen aan bed, dat is echt qualitytime. Dat kon ik alleen maar dankzij mijn echtgenote, die het huishouden voor haar rekening nam. Ik kan niet zeggen dat ik veel meedraaide in het huishouden, maar ik kreeg zo wel de kans om echt papa te zijn. En lagen de kinderen in bed, dan werkte ik vaak nog tot middernacht verder.”

“Dat is misschien wel het moeilijkste: je moet proberen de juiste tijd te stelen”, vindt Rik Vera. “Weten op welke momenten je er voor de kinderen moet zijn en op welke momenten het niet stoort als je werkt. Tijdens het verlof gingen wij steevast op wandelvakantie, waarop we de ene dag gingen wandelen en de kinderen de andere dag zich in het zwembad amuseerden. Die zwembaddagen kon ik vaak wel met het werk bezig zijn, omdat de kinderen zelf zo opgingen in iets anders.”

1 jaar, 200 keynotes, 32 landen

“Ondertussen heb ik twee kleinkinderen van bijna vijf en drie jaar. Ik moet toegeven dat het nu moeilijker is om die balans te vinden. De kinderen zijn het huis uit, ik ben het minder gewend om mijn tijd op te delen, en ik heb een ander soort job. Als professioneel keynotespreker reis ik letterlijk de wereld rond en heb ik helemaal geen regelmaat meer. Om je een idee te geven: afgelopen jaar deed ik tweehonderd keynotes in tweeëndertig landen.”

“Zo’n keynote vraagt om voorbereiding, schrijven, creatief nadenken… Daardoor zit ik soms in een flow, en kan ik mijn werkmodus moeilijker aan- en uitzetten. Ik merk dat ik soms met andere dingen bezig ben in mijn hoofd, wanneer de kleinkinderen op bezoek zijn. Ik stel het nu wel heel zwart-wit; ik ben hun dikke vriend en ze voelen dit niet, maar ik vind van mezelf dat ik er soms niet volledig bij ben.”

“Ik denk dat ik nu minder met mijn work- lifebalans bezig ben dan vroeger. Mijn huidige job ligt dichter bij mezelf dan ooit, waardoor leven en werk minder onderscheiden zijn en sneller door elkaar lopen. Had ik deze job vroeger, toen mijn dochters nog jonger waren, dan weet ik niet hoe het gegaan zou zijn.”

Hotel Mama & Papa

“Ook toen de kinderen ouder werden, hebben we een goede band behouden als gezin. Ze waren heel intensief bezig met paardrijden, waarop wij in hun pubertijd zijn verhuisd naar een pand met paardenstallen aan. Om hun passie te combineren met hun hogere studies, gingen ze niet op kot en pendelden ze naar school. Dat maakt dat ik ze ook in die periode vaak zag”, blikt Rik Vera terug. “En ook nu zijn ze nog altijd welkom in Hotel Mama en Papa. Ze gaan bovendien binnenkort naast ons bouwen. Zo zijn we van gezin vrij gemakkelijk overgevloeid naar een soort van familiale commune.”

“Het geheim van ons goed gezin, is volgens mij ook belangrijk in het bedrijfsleven. Ik ben nooit de judging dad geweest. Ook op de werkvloer probeerde ik steeds vrij van oordeel te blijven. Ik heb mijn mening nooit opgedrongen en mijn dochters zelf hun weg laten zoeken. Ze kennen mijn mening over alle dingen, maar we hebben wederzijds respect voor elkaar. Beoordelen en veroordelen breekt meer af dan het opbouwt.”

Het wonder van kleinkinderen

“Mijn twee kleinkinderen hebben mijn perspectief op het leven echt veranderd”, gaat Rik Vera verder. “Toen mijn dochters volwassen waren en het huis uit, en er nog geen kleinkinderen waren, vond ik het minder erg om zondag om vier uur naar de luchthaven te moeten vertrekken. Nu de kleinkinderen er dikwijls zijn op zondag, begint het toch wel te steken als opa de taxi moet nemen. Ik wil mijn leven daar nog wat meer op afstemmen en meer activiteiten uitbouwen korter bij huis.”

“Het verschil tussen je kinderen en kleinkinderen is simpel. Ik ken mijn kinderen al hun hele leven. Maar ik ga niet even veel tijd kunnen spenderen met mijn kleinkinderen als met hen. Dat doet je beseffen dat je een wereld achterlaat voor hen. Dat bewustzijn is iets van onze generatie, niet alleen van mij. Je wilt hen een wereld achterlaten die goed is. Niet alleen qua centen maar ook de wereld op zich. Je wil je steentje nog meer bijdragen. Kleinkinderen maken dat besef concreet.”

“Ik ben alleszins een echte gever”, besluit Rik Vera. “Ik heb altijd hard gewerkt en daardoor goed mijn brood verdiend. Dat deel ik heel graag met mijn kinderen en kleinkinderen. Je bouwt zoiets niet puur op voor jezelf, maar ook voor zij die na je komen. Ik vind dat een hele mooie gedachtegang.”

Rik Vera

Rik Vera is een internationaal gelauwerd keynotespreker met een indrukwekkende loopbaan, die bescheiden begon in een kadettenschool in Laken. “Ik ben germanist van opleiding en stond in 1988 een jaar in het onderwijs”, vertelt Rik Vera. “Mijn vrouw was zwanger en we hadden net een huis gekocht toen de school werd opgedoekt. Ik ben toen puur de sales ingegaan met de gedachte: ‘ik moet een inkomen hebben, ik doe dit wel voor even’. Maar dat is toch anders uitgedraaid (lacht).”

“Ik groeide binnen Desso, een tapijtbedrijf, snel door tot verkoopdirecteur België, Nederland-België en uiteindelijk Europa. Ik ben daar blijven hangen tot 2003. Met twee kleine kinderen thuis, kon ik mijn privé- en werkleven mooi regelen. Mijn kantoor was op twee kilometer van de deur, de kinderen gingen vijfhonderd meter verder naar school en mijn moeder en schoonmoeder waren haast altijd thuis. Kinderopvang was vrij gemakkelijk te regelen en ik was op een schappelijk uur thuis.”

“Eind 2003 maakte ik de overstap naar Domo, het bedrijf van ondernemer Jan De Clerck. Ik leidde de fabriek en zette het bedrijf internationaal op de kaart. Mijn jongste dochter was ondertussen al een ruime tiener, waardoor ik internationaler kon werken en meer kon reizen. Dat heb ik gedaan tot 2010, toen ik in het consultancyvak en het keynotespreken ben gerold. Daarin kan ik nu mijn jarenlange ervaring uit het bedrijfsleven en mijn passie voor klantcentraal ondernemen en technologie, gebruiken om andere bedrijven en bedrijfsleiders te inspireren. Ik pende mijn inzichten in 2018 neer in een eerste boek.”