Khady Gaye – United Airlines

Luister hier naar de podcast met Khady Gaye

Khady Gaye is een vrouw van de wereld. Geboren in Gent, met Senegalese roots, en momenteel werkzaam in Chicago voor de luchtvaartmaatschappij United Airlines. Haar passie voor talen en HR, gecombineerd met haar inzet op het vlak van diversity, equity and inclusion, maken van haar een verbinder pur sang.

“Ik ben altijd graag bezig geweest met talen”, vertelt Khady. “Maar een job als vertaler, dat zou niets voor mij zijn. Talen werken voor mij verbindend, maar tijdens mijn studie waren woordenboeken mijn enige vriend. En dat terwijl ik eigenlijk een sociaal persoon ben. Ik ging op zoek naar iets anders en kwam zo toevallig in de HR-wereld terecht.”

“Ik studeerde HR-management en werkte tegelijkertijd voor het uitzendkantoor Adecco. Zo wilde ik een sterke basis leggen voor later. Na vijf jaar bij Adecco ben ik overgestapt naar Hays, waar ik nog steeds werkte als HR-consultant. Daar kreeg ik de kans om twee keer intern bij een klant te werken. Wat mijn interesse in het HR-gebeuren binnen een bedrijf aanwakkerde. Daarom ben ik erna gestart bij Solar Turbines, een zusterbedrijf van Caterpillar.”

“In die job kwam ik voor het eerst in contact met het internationale karakter van het werkleven. Ik was actief voor 26 landen in Europa, het Midden-Oosten en Afrika. Dat gaf me de kans om veel te reizen en dat tegelijkertijd te combineren met mijn familieleven. Mijn twee dochters waren toen tien en vier jaar en ik moet zeggen: die combinatie ging toen goed.”

“Maar na vijf jaar was het weer tijd voor een nieuwe stap. Ik zat toen al langer in mijn hoofd met het idee om in de Verenigde Staten te werken. De mogelijkheid was er op dat moment helaas niet bij Solar Turbines. Dus ging ik op zoek. Ik wilde graag iets volledig nieuws, iets buiten mijn comfort zone. En zo ben ik per toeval, via een headhunter, bij United Airlines terechtgekomen. Ik werkte eerste vijf jaar in Brussel, maar ben sinds september 2020 actief in Chicago.”

Supporters op het thuisfront

“Gaan werken in de Verenigde Staten is natuurlijk geen vanzelfsprekendheid. Mijn dochters zijn ondertussen 16 en 22, maar ze reageren hier heel goed op. En ook mijn man steunt me volledig. Net zoals mijn hele familie eigenlijk. Binnen veel Afrikaanse families worden beslissingen samen genomen. En dan bedoel ik niet alleen met mijn man en dochter. Ook mijn ouders, broers, zussen, nonkels en tantes gaven hun advies. Ze hebben me allemaal ondersteund. Dat geeft me veel energie, weten dat ik een club heb die achter me staat.”

“Door de coronacrisis is heen- en weer reizen niet zo gemakkelijk als ik had gehoopt. Maar gelukkig zorgt technologie ervoor dat we mekaar dagelijks aan de lijn hebben. De afstandsrelaties die ik nu heb, hebben hun voor- en nadelen. Maar momenteel neigt de balans naar positief. Ik kan urenlang telefoneren met mijn man en filosofische gesprekken voeren. Iets waar we vroeger minder tijd voor maakten. En ik vind het fantastisch om te zien hoe mijn dochters volwassen worden en empowered zijn. Het is eigenlijk een heel verrijkende ervaring.”

“Natuurlijk verklaarden sommige vrienden me zot. ‘Khady, je bent gek. Hier heb je sociale wetgeving en ben je beschermd. In Chicago kan je op 24 uur ontslaan worden.’ Maar ik heb genoeg vertrouwen in de organisatie. Zij laten me niet zomaar naar Chicago vertrekken en mijn familie achterlaten om me dan af te danken. En ik ben ook gewoon een positief persoon. Moest zoiets toch gebeuren na de rake klappen die onze sector kreeg door de coronacrisis, dan heb ik tenminste mijn kans gegrepen en ervan genoten. Ik heb nog altijd een plan B, C, D, E tot Z.”

Van introvert naar onvergetelijk

“Ik werk momenteel als HR-manager voor drie divisies binnen United Airlines. HR staat eigenlijk voor Human Resources, maar voor mij gaat het om Human Relations. Voor mij komen mensen altijd eerst. Daar zit mijn meerwaarde. Ik luister graag naar mensen, ondersteun hen graag en wil hen positief beïnvloeden.”

“Daarnaast werk ik ook actief aan diversity, equity en inclusion in onze organisatie. Iets dat ik heel graag doe, dat echt mijn passie is. Het is ook iets waar ik zelf mijn hele leven mee ben geconfronteerd, omdat ik een vrouw en zwart ben. Dat heeft wel wat obstakels met zich meegebracht maar ik heb nooit de sorry-hoed willen opzetten.”

“Vandaar ook mijn passie voor mensen. Ik heb hen altijd willen begrijpen. Waarom gedraagt iemand zich op een bepaalde manier of beoordeelt die iemand anders? Ik heb geleerd dat nieuwsgierig zijn belangrijk is. Als je vragen stelt, leer je zoveel meer over een ander. En merk je dat we vaak meer gemeen hebben dan wat ons doet verschillen.”

“Ik ben heel sociaal maar tegelijk ben ik eigenlijk introvert. Dat had ik al als kind. Omdat ik voelde dat ik anders was, met mijn huidskleur, ging ik altijd op zoek naar iemand zoals mezelf. Maar ik vond niemand. Ik heb mezelf moeten leren om bruggen te bouwen, om te leren omgaan met anderen.”

“In het beroepsleven vond ik netwerken dan ook heel moeilijk. Maar ik had hier een goede truc voor. Ik deed op events alsof ik de host was en ging iedereen begroeten. Je hebt op zo’n events vaak de neiging om bij de mensen te staan die je kent, maar ik deed net het omgekeerde. Dat was mijn manier om mijn vrees voor het onbekende te overwinnen. Dat spontaan op iedereen afstappen, sprak ook in mijn voordeel op zo’n momenten. Als enige zwarte vrouw in de ruimte, kon niemand mij vergeten (lacht).”

Legacy voor later

“Mijn grootste uitdaging blijft tot op de dag van vandaag dezelfde: mezelf zijn. Daar wil ik geen compromissen over sluiten. We zijn een samenleving waarin mensen heel snel veroordeeld worden en in hokjes gezet worden. Maar dat wil ik niet. Dat is altijd een uitdaging, maar wel eentje waar ik voor blijf gaan.”

“Dat weerspiegelt zich ook in de manier waarop ik kijk naar gendergelijkwaardigheid. Ik heb een heel klassieke en traditionele achtergrond, waarin mannen en vrouwen bepaalde paden volgen. Maar ik heb dat pad nooit gevolgd. Als oudste van vijf kinderen, heb ik mijn twee jongere broers altijd bijgebracht dat we gelijkwaardig zijn. Dat zij even goed hun eigen kamer moeten opruimen. En dat ik meer verdien dan mijn man is absoluut geen probleem. Mijn man ondersteunt en vertrouwt mij. Dat is het belangrijkste.”

“Ik ga niet zeggen dat ik de enige uitzondering ben, maar ik zorg wel mee voor verandering. Dat vind ik vooral heel belangrijk voor mijn dochters. Naar Chicago gaan, inspirerende posts op LinkedIn plaatsen… Ik doe dat niet voor mezelf. Ik gebruik mijn stem om een boodschap mee te geven aan de wereld. Om met mijn pen een legacy achter te laten. En voor mijn dochters een rolmodel te zijn. In impossible there is possible. Maar je moet er wel voor werken.”

Tekst: Expliciet