Herman Verwimp

Luister hier naar de podcast met Herman Verwimp

‘Bouwen’ aan de toekomst: menselijk cement als onverwoestbaar fundament

Herman Verwimp is sinds 2003 marketing- en HR-directeur bij Mathieu Gijbels. Met een atypische aanpak ontpopte het bedrijf zich in de sector van bedrijfs-en kantoorbouw tot een sterke speler, die niet alleen stenen wil leggen, maar met en voor mensen ook de spreekwoordelijke steen wil verleggen. Herman voelt zich helemaal in zijn ‘sociale’ sas in dit huis van vertrouwen en voelt zich bevoorrecht dat hij mee aan een duurzame toekomst mag bouwen.

Een bank vooruit

Als bankierszoon kreeg Herman vanop de eerste rij inzicht in dit unieke universum. Al op jonge leeftijd leerde hij dat inspanningen pas kunnen renderen door ook én vooral in mensen te investeren. Die ‘kapitale’ les werd een leidraad op een professioneel parcours waarop ook marketing een prominente plaats heeft. Op de secundaire school kwam Herman voor het eerst in aanraking met de term die toen nog lang geen buzzword was. De vonk sloeg meteen over en groeide uit tot vurige, levenslange liefde. Herman kleedt het woord ook nu nog uit tot de essentie: marketing gaat over ‘market getting’. Door mensen met een beklijvende boodschap te bereiken voegt Herman sociale semantiek toe aan het economische ‘verrijken’.

In media(s) res

Herman studeerde als master in Economics af aan de universiteit van Hasselt met een thesis over marketing excellence in de Belgische banksector. Die zat toen in een krap keurslijf, dat letterlijk en figuurlijk te weinig bewegingsruimte bood voor de bevlogen en bewogen jongeman die hij was. Zijn honger naar instant impact werd gestild als marktanalist in de media. Bij Concentra werd hij een rots in de -English please- ‘branding’: een krachtige campagne voor het Belang van Limburg maakte niet alleen van Limburgers wereldburgers, ze maakte voor de krant ook een wereld van verschil. Ook bij De -toen nog Financieel Economische-Tijd hanteerde hij dezelfde succesvolle strategie om een merk te positioneren, door de markt eerst grondig te analyseren en die bevindingen in krachtige krijtlijnen te kanaliseren. Met Kanaal Z kreeg die ‘kanalisering’ zelfs een vrij letterlijke vertaling.  Door een nakend verkoop en diepe crisis na 9/11 was ‘De Tijd’ in 2003 rijp voor een nieuw avontuur: Herman ruilde de media voor de bouw.

Iets neerzetten in elke betekenis van het woord

Die overstap was onverwacht maar geenszins ondoordacht. Herman had ogenschijnlijk geen affiniteit met de bouw, maar Mathi Gijbels trok – bij herhaling – aan zijn mouw.
“Ik leerde Mathi kennen als bedreven én gedreven lid van de Raad van Bestuur van de Vlaamse Management Associatie, waarin ik zelf ook bestuurder was. Toen hij polste of ik voor zijn bouwbedrijf wilde werken, was er weinig intrinsieke interesse: na vijftien jaar media en de daaraan gekoppelde expertise, zag hij zijn ervaring in de media sector als basis voor nog meer media plezier. Aanvankelijk reden en deden we dus verder op een parallel professioneel parcours, maar onze persoonlijke paden kruisten elkaar wel degelijk: een kennis werd een vriend. In die laatste hoedanigheid ging ik met grote graagte in op Mathi’s vraag om op een vrijdagavond een dynamische dialoog aan te gaan over zijn bedrijf. Het werd een geanimeerd gesprek, dat op zondagen en vrijdagen die erop volgden verscheidene verlengstukken kreeg. De kiem was gelegd en enkele maanden later vond die in de interne impasse bij De Tijd een vruchtbare voedingsbodem. Het was één van de beste beslissingen van mijn leven: door van koers te wijzigen, kan ik meer dan ooit op mijn doel afstevenen.
In het Mathieu Gijbelsverhaal draait het immers ook en vooral rond menselijk kapitaal: mensen vormen het fantastische fundament van al onze werkzaamheden. Als ‘bouwexperts’ bouwen we ook aan lange termijn relaties met medewerkers, klanten, leveranciers en onderaannemers. Geen anonieme aanpak hier, wel een energieke equipe die met innovatieve insteken op zoek gaat naar optimale oplossingen. Op die manier hebben we de laatste jaren al heel wat neergezet, ook letterlijk: als ik onze realisaties bekijk, vervult het me elke keer met passie en trots dat we de dromen van de klant een verleidelijke visuele verpakking hebben kunnen geven.”

Veiligheid en flexibiliteit als speerpunten in de coronastrijd

Ook het bouwbedrijf heeft af te rekenen met de onzichtbare offensieven van een virale vijand, maar in plaats van te sputteren draait de menselijke motor op volle toeren:  afstand houden wordt hier niet naar een afstandelijke aanpak vertaald. “We hebben van bij het prille begin ingezet op veiligheid én krachtige communicatie. In plaats van gewoon mee te delen wat we doen, zijn we ‘op de vloer’ gaan uitleggen hoe én waarom we het doen. Met menselijk kapitaal als inzet hebben we ook niet op een cent gekeken: op een bepaald moment huurden we 35 auto’s, zodat iedereen individueel naar werf of werk kon rijden. Communicatie is binnen ons bedrijf overigens nooit eenrichtingsverkeer. Zo zorgt de concrete covidsituatie er bijvoorbeeld voor dat medewerkers met zwaar zieke huisgenoten dit ook kunnen en durven melden en in onderling overleg, los van de verplichte maatregelen, tijdelijk kunnen thuisblijven. Die sociale sterkte is veel krachtiger dan eender welk virus: we hebben de ‘luxe’ om ons uitsluitend zorgen te moeten maken over zieken, nooit over verzieken.”

Bedreven bruggenbouwers: de maatschappelijke meerwaarde van een bevlogen bouwbedrijf

Als marketing- en HR-directeur zet Herman zijn sterke sociale schouders mee onder de duurzame dynamiek van het bedrijf. Vanuit een prominente en permanente purpose wordt intensief ingezet op een maatschappelijke missie die ook buiten de ‘bedrijfsmuren’ doorzindert.
“Als HR-medewerker ben je met het kostbaarste kapitaal van het bedrijf bezig: ik heb het voorrecht om met mensen te mogen werken, van wie er geen twee gelijkaardig zijn, maar die wel allemaal gelijkwaardig zijn. Dat uitgangspunt vormt, samen met de visie en de missie van het bedrijf, een belangrijke en betrouwbare basis om op verder te bouwen. Belangrijke beslissingen kunnen we altijd verantwoorden door ook de ‘waarom-vraag’ te beantwoorden.

Heel soms hebben medewerkers een andere invulling van die ‘why’ en ook dan gaan we in een duurzame dialoog: als de persoonlijke purpose van een medewerker niet matcht met de missie van het bedrijf, kan het verstandig zijn dat de wegen in de beste verstandhouding scheiden. Niet iedereen kan overal gelukkig zijn: het is essentieel om vanuit de eigen kracht én een maatschappelijk toegevoegde waarde op zoek te gaan naar een omgeving waar je optimaal kan aarden. Die toegevoegde waarde is bij Mathieu Gijbels overigens een belangrijke bedrijfspijler. In heel veel bedrijven eindigt dat helaas bij een charter, waar intenties worden neergeschreven in dure woorden, maar niet vertaald naar werkelijke waarden en acties.

Duurzaam betekent in de eerste plaats volhoudbaar, en in die zin moet je als bedrijf duurzaam rendabel zijn: door de zekerheid van een positieve balans kan je tijd, geld en energie steken in bijkomende, duurzame dimensies. Uiteraard beogen we als bedrijf ‘meer waarde’, maar we mikken ook op meerwaarde, voor een maatschappij die ons gunstig gezind is. Het feit dat we ‘het goed doen’ geeft ons de mogelijkheid om ‘goed te doen’: sterke cijfers zorgen ervoor dat we ondernemen een bijkomende, duurzame dimensie kunnen geven en voluit kunnen gaan voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. In plaats van een eilandgevoel te creëren, bouwen we bewust bruggen met tweerichtingsverkeer tussen ons bedrijf en het sterke sociale weefsel waarvan we deel uitmaken. Wij doen niet mee aan government bashing: in België kunnen we terugvallen op uitstekende opleidingen, op sterke sociale zekerheid, op een gedroomde geografische ligging, op gerenommeerde gezondheidszorg… Natuurlijk zijn er zaken die beter kunnen, maar daar zijn we ‘hands’-on: in plaats van het beleid met de vinger te wijzen, steken we actief de handen uit de mouwen.

We zetten sterk in op maatschappelijk verantwoorde doelen, omdat we ons ook écht maatschappelijk verantwoordelijk voelen. Daarom willen we het waardevolle weefsel waarbinnen we mogen ondernemen substantieel sterker maken. Samen met overheid, scholen en organisaties bouwen we aan een wijdvertakt netwerk met een solide structuur. Zo is er een structurele samenwerking met TISM in Bree: we zorgen niet alleen voor onmisbare ondersteuning, maar we zetten samen ook in op beter onderwijs, met inhoudelijk interessante initiatieven, waardoor jongeren mee zijn in ons verhaal en begrijpen wat wij doen als ze op de arbeidsmarkt komen. Door ook ‘Een Hart voor Limburg’ van zuurstofrijk bloed te voorzien, bouwen we mee aan een betere toekomst voor kinderen die door de mazen van het net dreigen te glippen. Dat is nu eens echt een onmisbare organisatie, die ervoor zorgt dat kinderen en jongeren die om uiteenlopende redenen niet dezelfde mogelijkheden kregen als andere kinderen, extra kansen geven zodat ze niet een leven lang achter de feiten moeten aanhollen.
Voor zulke innemende initiatieven neem je toch automatisch je verantwoordelijkheid?

We werken vol overtuiging mee aan een warmere maatschappij, omdat dat een intrinsieke investering is met een levensbelangrijk lange termijn rendement: door vol overtuiging te geven, bouw je fundamenteel mee aan een beter leven, met minder plaats voor polarisatie en des te meer ruimte voor hartelijkheid en groeimarge op persoonlijk en professioneel vlak.”

Welkom bij de voordenkers

“Samenwerken met en voor mensen zorgt voor echte duurzaamheid en met die ingesteldheid gaan we ook voor onze klanten aan de slag. ‘Voordenken’ zit al erg lang in het DNA van ons bedrijf, en in 2013 namen we het ook echt op in onze baseline.
Voordenken gaat ook om een duurzame dialoog met de mensen rondom jou, waarin je hen ervan probeert te overtuigen dat ze door hun eigen beslissingen niet alleen een impact hebben op hun eigen bestaan, maar ook op de maatschappij in haar geheel. Die dialoog is essentieel, maar minstens even belangrijk is dat praatjes ook daadjes worden en dat wat je beweert geen dode letter blijft. We proberen binnen het bedrijf écht het goede voorbeeld te geven, waardoor onze medewerkers klanten kunnen sturen en stuwen naar een toekomstbestendige transitie. Onze mensen laten klanten letterlijk ‘alle hoeken van de kamer’ zien en wijzen hen op ontelbare optimaliseringsmogelijkheden, waardoor de som van ogenschijnlijk onooglijke oplossingen een immense impact kan hebben.
Die impact is overigens een krachtige kernmissie binnen ons bedrijf: alles draait om klantgerichte keuzes, waarbij duurzame actie altijd wordt voorafgegaan door impactvolle interactie.

Wij zijn geen bouwbedrijf dat pas in beeld komt om een concrete vraag van een klant, bv in een strak schema, uit te voeren. Een klant komt bij ons met een droom, en wij gaan die met en voor hem vaste vorm geven. Met onze klanten zitten we lang en uitvoerig rond de tafel en leggen we de basis voor een lange termijn relatie. ‘Trust is built around the table’: ook in onze sector maken mensen het verschil, geen computers of machines.
Doen wordt voorafgegaan door voor-denken en na de oplevering kan de klant ook op de nodige nazorg leveren. We maken ons sterk dat we als bedrijf niet alleen spreekwoordelijk bakstenen gebruiken maar ook hoekstenen zijn. Door actief en creatief betrokken te zijn bij het hele proces maken we van bij het prille begin een fundamenteel verschil”.

Samen sterk? Geen evidentie door de aard van het werk!

Dat ‘verschil maken’ brengt het gesprek naadloos bij X Kwadraat: met oprechte overtuiging bestrijdt Herman het maatschappelijke mechanisme waarbij verschillend ‘zijn’ ook een verschil ‘maakt’. Herman ging met onwankelbare overtuiging in op de vraag om deel uit te maken van de jury van de X2 Awards en aanvaardde met volmondige vanzelfsprekendheid zelfs het voorzitterschap ervan. Ook inclusie en diversiteit zijn immers speerpunten in Hermans maatschappelijke bevlogenheid.

“In de missie van X Kwadraat herken ik veel van mezelf en ik trek vol overtuiging mee aan de kar, al moet ik toegeven dat ik zelf ook al wel eens gestruikeld ben door onbewust ‘achterom te kijken’. Vastgeroeste vooroordelen zorgen ervoor dat de weg nog lang en hobbelig is. Toen Obama in 2008 president werd, liet ik daarbij een traan van vreugde. Hoe verwonderlijk het ook mag zijn dat het meer dan 200 jaar duurde voor de ‘Verenigde’ Staten een gekleurde president kregen, het is ronduit ongelooflijk dat het nog 12 jaar langer duurde tot met Kamala Harris een vrouw mocht plaatsnemen in de cockpit.
Die ongelijkheid is overigens geenszins ver van ons bed. Integendeel, we zijn in hetzelfde bedje ziek: Wilmès was een tijdelijke tussenpaus en anno 2020 wacht België nog steeds op zijn eerste vrouwelijke premier.

Toegegeven, het is geen makkelijke missie. Binnen het bouwbedrijf ervaren we elke dag aan den lijve dat de gelijkwaardige theorie niet de facto uitmondt in ‘gelijkwaardige’ praktijk. Zo hebben we maar één vrouwelijke arbeidster en is ‘mijn’ sector stevig onder’bemand’: In onze HR, administratie en marketing zijn er geen mannen. Bij engineering, projectvoorbereiding en calculatie is er tot onze tevredenheid wél een gendergelijkwaardige verdeling. Verschillen zijn trouwens helemaal niet altijd het gevolg van discriminatie, wel van concrete keuzes in een bepaalde situatie. Wie om halfzeven op een werf wil staan, moet daarvoor twee uur vroeger uit zijn bed, waardoor die job niet te combineren is met de zorg voor kinderen. Thuis hebben we de rollen verdeeld en deed ik de ‘ochtendshift’ met onze dochters, terwijl Bea de avond voor haar rekening nam.”

Herman in ’t kwadraat: de zegeningen van de gehuwde staat

Thuis. De dochters. Bea. Hermans ogen fonkelen helderder dan ooit. Als staartje van een beklijvende babbel gunt hij ons een inkijk in de interne keuken. Zin én gezin zijn voor Herman onlosmakelijk met elkaar verbonden. Herman en Bea zijn allebei ‘schone’ mensen en in hun harmonieuze huwelijk is één plus één drie.
“Op een bepaald moment waren Bea en ik allebei linkerrijstrookrijders op de snelweg van het leven: terwijl ik in Antwerpen bij De Tijd aan de slag was, had Bea een fantastische functie in Diegem, in het Belgische hoofdkantoor van EDS, een Amerikaanse multinational met thuisbasis in Dallas én voormalig presidentskandidaat Ross Perot aan het roer.
Omdat we onze sociale verankering in de Voerstreek niet wilden opgeven, veranderde ze van job: ze floreert nu als bankdirecteur in Bilzen, maar ik ben ervan overtuigd dat ze ook in Dallas furore zou gemaakt hebben.

Een compromis, en kiezen is altijd een beetje verliezen. Dat gaat ook op voor mijn eigen leven: door voluit voor mijn job te gaan, was ik er soms wat minder voor Bea en onze fantastische dochters. Ik maak me sterk dat voor kwantiteit kwali-tijd in de plaats kwam, maar anderzijds geldt ‘less is more’ niet voor het vaderschap. Ik ben zeker dat ik het anders zou willen doen als ik de kans kreeg, maar ik ben net wat minder overtuigd of ik het ook anders zou kunnen doen.

Dat geldt eigenlijk voor mijn volledige persoonlijke en professionele parcours: ik ben steeds vol overtuiging op pad gegaan én daarbij meer dan eens gestruikeld. Ervaring is niet meer dan de optelsom van de fouten die je hebt gemaakt: als je substantiële stappen wil zetten, moet je durven op je bek gaan én doorgaan. Wie krampachtig rechtop probeert te blijven, trappelt meestal ter plaatse. Dat is niet veranderd met ouder te worden. Ik probeer met grote gretigheid de mensen rondom mij én bij uitbreiding de wereld an sich een beetje beter te maken. Met dezelfde goesting bijt ik in het leven en wil ik in goed gezelschap vertoeven en van de wereld proeven.”

Herman is 31 jaar getrouwd met Bea (Machiels) en heeft twee dochters, Lien (27 jaar) en Saartje (25 jaar)