Papa’s op de werkvloer: Gert Cielen
Een drukke carrière combineren met een gezin: het is geen simpele opgave. Clichématig moeten vrouwen vaak uitleggen hoe zij dit combineren. Wij draaien dat patroon om en stellen de vraag aan de papa’s op de werkvloer.
Gert Cielen is een man met een gevulde agenda. Hij is voor 50% eigenaar van transportbandenbedrijf Tip Top Belting, doctoreert aan de UHasselt en is familieadviseur strategie bij adviesbureau Van Havermaet. Alsof dat nog niet genoeg is, deelt hij met zijn partner Krisia Thijs een kroost van vier kinderen. De oudste is negen jaar, de middelste vijf en de tweeling tweeëneenhalf. Hoe hij dat managet? “Duidelijke communicatie, goede afspraken en een uitgekiende planning zijn key.”
Naast Gert is ook Krisia werkzaam bij Tip Top Belting. “Ze werkt wekelijks een dag thuis, maar is ook haast continu bezig met haar job”, vertelt Gert Cielen. “In het weekend proberen we ons werk wel echt los te laten en tijd te maken voor elkaar en onze kinderen. En daarnaast proberen we ook elk vrije tijd voor onszelf in te bouwen. Is dat altijd even simpel? Neen, maar we hebben een manier gevonden waarop dit voor ons best goed lukt.”
Excels bij Gert Cielen en Krisia Thijs
“We maken maanden op voorhand een planning op. Een planning waarin we alles proberen te zetten. Welke feestjes wanneer zijn, wie op welke avond niet thuis is. We hebben maar één agenda, zodat we steeds van de andere weten waar die zit. Ja, ook op professioneel vlak. Je ziet bijvoorbeeld wanneer iemand in vergadering zit en moeilijk bereikbaar is. Dat geeft een hoop gemoedsrust.”
“Geloof mij, met vier kinderen in huis is een goede planning een must. Mensen lachen ermee, maar Krisia maakt effectief een Excel voor de zomer”, aldus Gert Cielen. “Per halve dag staat erin waar de kinderen naartoe gaan, wie ze brengt. En dan regelen we ons werk daarnaar. Moet ik de kinderen wegbrengen, dan zorg ik dat mijn vergaderingen pas om half tien beginnen, en niet al om half negen. Simpel, maar je moet er op voorhand wel even bij stilstaan.”
“Ik vind dat we best veel tijd voor onszelf kunnen maken, vooral omdat we onze werktijd efficiënt plannen. Daar slaag ik in door zo weinig mogelijk ruis toe te laten. Ik zeg dat ook tegen de kinderen: ‘hocus pocus, focus’. Staat in mijn agenda dat ik twee uur aan mijn doctoraat schrijf, dan focus ik me 100% daarop. Ik laat geen gsm of mail toe. Soms neem ik wel een half uur om te whatsappen of facebooken, daar is niets mis mee. Maar door me steeds op één ding te focussen, werk ik efficiënter en spaar ik veel tijd uit.”
Samen aan de ontbijttafel
“Waar we als gezin echt tijd voor maken, is het ontbijt. We staan vroeg op, soms al om half zes, om samen met de kinderen uitgebreid te ontbijten en allemaal om half negen te vertrekken. Zo moeten we ’s ochtends niet achter de kinderen jagen en beginnen we allemaal relaxter aan de dag. Ik weet dat veel mensen het belangrijk vinden om ’s avonds samen te eten, maar dat is bij ons minder het geval. Iedereen heeft hobby’s en gaat op een ander uur slapen. ’s Ochtends zitten we echt een uur samen aan tafel. Dat lukt ons ’s avonds niet vaak.”
“Daarnaast hebben Krisia en ik de taken ook mooi verdeeld. Ik maak altijd het ontbijt, middag- en avondeten, zij doet de was”, legt Gert Cielen uit. “Ook als ik er ’s avonds niet ben, zorg ik dat er eten klaar staat. Elke zondagavond bekijken we de planning. Ik probeer ‘s avonds op tijd te stoppen zodat ik kan koken. Heb ik toch iets gepland, dan zorg ik dat het eten op voorhand klaar is.”
Van twee naar vier
“Hoe het komt dat dit voor ons zo goed werkt? We doen allebei onze passie. Zowel thuis als op het werk. En we hebben goede afspraken gemaakt over alle taken. Krisia kookt niet graag, ik wel. Dus dat komt mooi uit. En wat we allebei niet graag doen maar wat moet gebeuren, dat verdelen we eerlijk. Het braaksel van de baby’s opruimen, vindt niemand fijn.”
“Natuurlijk zijn er dingen die ik onderschat heb. Zoals twee kinderen hebben, een derde willen en dan een tweeling verwachten (lacht). Dat is veel werk. Alles dubbel kopen, een nieuwe auto. Wordt de ene ziek, weet je dat de andere nog volgt. Dan is het soms even op automatische piloot knallen, maar dat hoort erbij. Ik heb het maar te graag over voor mijn gezin.”