An Van Dyck – Atlas Copco

Tekst: Stephanie Dehennin
Foto’s: Sarah Van Looy

Wie zegt dat techniek en wetenschap het domein van mannen zijn? Bij Atlas Copco, marktleider in onder andere compressortechnologie, willen ze komaf maken met dat cliché en geloven ze dat ook vrouwen hun mannetje kunnen staan in een technische productieomgeving. Via inspirerende verhalen wil Atlas Copco laten zien dat je ook zonder technische opleiding via training de nodige skills kan verwerven, dat technologie bijdraagt aan een betere toekomst en dat vrouwen – samen met mannen – daaraan hun steentje kunnen bijdragen.

 In deze blog maken we kennis met An Van Dyck, mama van een zoontje en  werkzaam bij Atlas Copco sinds 2010.

Sinds een klein jaar ben ik auditor, dat houdt in dat ik insta voor de kwaliteit van mijn productielijn. Als er ergens problemen zijn, word ik erbij geroepen. Stel dat er ergens een gat niet helemaal goed geboord is, dan moet ik op onderzoek uitgaan. Waar is het precies misgelopen?

Ik doe ook audits, dat zijn grondige check-ups van onze machines. Dan neem ik zo’n unit mee naar mijn werkplaats en ga ik alles controleren. Zijn alle bouten goed vastgemaakt?
Is de bedrading juist aangesloten? Zijn alle onderdelen in orde?

Een keer per maand doe ik een proces-auditing, dan ga ik echt in de diepte. Als ik bijvoorbeeld een beschadigde behuizing krijg, moet ik gaan onderzoeken hoe dat komt. Dan ga ik kijken hoe dat materiaal toekomt met de vrachtwagens. Zijn er daar krassen op? Dan weet ik dat die tijdens het transport zijn gemaakt. Maar er kan evengoed iets misgaan bij het uitladen van het materiaal.

“Ann, we hebben een probleem”

Ik heb geen typische werkdag. Zo kwam ik deze ochtend binnen en het was meteen alle hens aan dek. Soms kan ik eerst rustig een koffietje drinken, maar het gebeurt even vaak dat ik al meteen bij de arm wordt gegrepen. Het leukste aan mijn job is dat ik nooit weet wat de dag brengt.

Mijn netwerk is erg groot: ik sta in contact met zowel de mensen op de vloer als met de leveranciers. Ik houd me met vanalles bezig, ik kan mijn eigen werk inplannen en ben baas over mijn eigen schema. Ik heb ook glijdende uren, ik mag ‘s ochtends beginnen tussen half zeven en tien. Dat is best handig, zeker als je kinderen hebt die je naar school moet brengen.

Liefde voor mechanica

Ik ben eigenlijk altijd gefascineerd geweest door schepen. Ik wou dan ook scheepsherstelling gaan studeren, maar die opleiding kan je in België niet volgen. Ik ben dan maar voor handel gegaan, tot mijn jongere broer naar de vakschool ging. Tijdens de opendeurdag liep ik daar wat doelloos rond, tot ik plots al die machines zag. Ik zei meteen tegen mijn moeder:
“Dít is wat ik wil doen.” De keuze voor mechanica was gemaakt.

Na mijn opleiding ben ik meteen gaan werken, eerst in de haven waar ik onderdelen voor tractors maakte. Daarna ging ik aan de slag bij een windmolenbedrijf. Ik stond er aan de allergrootste machine van de fabriek! Tijdens de economische crisis ging het daar helaas niet zo goed en heb ik bij Atlas Copco gesolliciteerd.

Ik ben hier gestart als CNC-operator, dat wil zeggen dat je computergestuurde machines bedient, zoals draaibanken en freesmachines. Ik werkte met de profielslijper, wat erg leuk is omdat het toch wat verfijning vraagt. Dat was even aanpassen, ik was immers gigantische machines gewend, maar ik voelde me hier al snel thuis. Mijn toenmalige baas zei na een aantal maanden: “Ik ben blij dat ik je heb aangenomen, want je bent een van mijn beste werknemers.”

En toen kwam de baby

Hoewel je aangepast werk kan krijgen wanneer je zwanger bent, heb ik tot mijn laatste dag voor mijn bevalling gewerkt als operator. Dat ging voor mij perfect, met één uitzondering: ik kon niet meer door mijn knieën buigen. (lacht) Zo’n groot probleem was dat niet, mijn collega’s kwamen me helpen als het nodig was.

Ik heb lang in het drieploegenstelsel gewerkt, maar toen ik mama werd, was dat niet meer haalbaar. Gelukkig is Atlas Copco erg flexibel en vond ik snel een positie als monteur.
Daar leerde ik een ander aspect kennen van ons bedrijf.

Toen ik een vacature voor auditor zag, was ik meteen geïnteresseerd. Ik heb me ingeschreven, testen gedaan en zit nu een klein jaar op deze plaats als auditor. Het is echt een heel leuke ervaring, alles draait om kwaliteit: er is weinig belangrijker dan dát.

Eerste meisje op de proclamatie

Ik was het eerste meisje dat afstudeerde als mechanicus in mijn school. Ik heb zelfs een bos bloemen gekregen op de proclamatie! Ook op mijn eerste stageplaats waren er weinig vrouwen te bekennen. Er waren zelfs geen wc’s of kleedkamers voor vrouwen. Toch heb ik me altijd op mijn plaats gevoeld en kreeg ik zonder uitzondering positieve beoordelingen. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik me harder moest bewijzen omdat ik een vrouw ben, al ben ik van nature wel erg gedreven. Ik herinner me dat sommige jongens in mijn klas kwamen vragen of ik voor hen iets in de draaibank kon maken, omdat ik daar gewoon beter in was. (lacht)

Voor sommige dingen moet je wel wat kracht hebben en sommige tools wegen wel wat, maar ergonomisch werken is een hot topic bij Atlas Copco. Zo hebben we nu een tool ontwikkeld met twee zuignappen om deuren vast te maken. Als je dat handmatig moet doen, is dat redelijk zwaar, maar met deze tool wordt dat werk veel lichter en ergonomischer.
Ook vrouwen kunnen zwaar werk doen als we maar de juiste tools krijgen.

Een vrouwelijke touch

Als je graag sleutelt en je wilt verfijnd werken, kan je hier als vrouw zeker terecht. Ik vind wel dat we bij Atlas Copco nog meer  vrouwelijke meestergasten kunnen hebben.  Ieder heeft een eigen  manier van leidinggeven, en we kunnen ook nog wel wat  vrouwelijke touch aan.

Ik krijg elke dag een nieuwe uitdaging en ik leer elke dag bij. Een fout kan wel eens twee keer voorkomen, maar soms zijn er problemen die op het eerste gezicht ondoorgrondelijk lijken.
Dat onderzoeken en dan de oorzaak vinden, daar geniet ik van.

Of mijn zoon in de techniek zal gaan? Goh, hij is nog maar twee jaar, dus het is misschien wat vroeg om dat uit te maken. Maar hij heeft wel al een klein gereedschapskistje!